Wprowadzenie
Poniżej kompletne, neutralne opracowanie rozmowy o kredytach opartych o WIBOR, sporach sądowych i konsekwencjach opinii Rzeczniczki Generalnej TSUE (11 września) w sprawie pytań prejudycjalnych Sądu w Częstochowie (kredyt z 2019 r., już po wejściu BMR). Uczestnicy: przedstawiciel prowadzącego i prawnicy DRM Partners (Rene Pisarski, Mariusz Pilarz). Materiał zestawia perspektywę konsumentów i banków, wskazuje możliwe roszczenia oraz praktykę rynkową (aneksowanie, refinans, analiza umów).
Instytucje/portale wymienione w nagraniu (linki):
- TSUE / CJEU – https://curia.europa.eu
- GPW Benchmark S.A. (administrator wskaźników, m.in. WIBOR) – https://gpwbenchmark.pl
- KNF – https://www.knf.gov.pl
- NBP – https://nbp.pl
„Historycznie widzimy tą samą tendencję, że teraz ze strony banku jest mocno marketing w kierunku zniechęcania klientów, żeby coś zrobili z tym swoim kredytem.”
Pełne opracowanie materiału
Opinia Rzeczniczki TSUE (11 września) – „furtka” czy „zamknięcie”?
- Uczestnicy wskazują, że opinia Rzeczniczki (dot. sprawy z Sądu w Częstochowie, kredyt z 2019 r.) nie jest jeszcze wyrokiem, ale:
- Fakt: „Sambor nie jest na dzień dzisiejszy kwalifikacją do tego, żeby taką umowę podważyć”, kluczowe mają być okoliczności „dookoła WIBOR-u” (np. ryzyko zmiennej stopy, obowiązek informacyjny o faktycznych kosztach).
- Fakt: Autorzy rozmowy zakładają, że wyrok TSUE będzie „raczej spójny” z opinią (dotychczasowa praktyka).
- Fakt: Po ogłoszeniu opinii w mediach pojawiły się dwie narracje: kancelarie reprezentujące banki sygnalizowały „sukces” (metodologia samego wskaźnika poza badaniem sądów), a kancelarie konsumenckie – „otwarcie drzwi” do badania klauzul umownych odwołujących się do WIBOR-u.
„Generalnie jest lepiej niż się spodziewaliśmy, ale to jeszcze nie jest moment na świętowanie.”
[oznaczenia przepisów]: wątki informacji o kosztach kredytu wiążą się w rozmowie z [art. 69 Prawa bankowego] (obowiązek jasnego poinformowania o cenie usługi), a przy kredytach konsumenckich – [art. 45 ustawy o kredycie konsumenckim – SKD].
Dwie „epoki” WIBOR-u: przed BMR i po BMR
- Fakt: 2017 – rozporządzenie BMR (benchmarki) – po tej dacie inny reżim informacyjny i nadzorczy wskaźników.
- Fakt: Pytanie prejudycjalne z Częstochowy dotyczy kredytu z 2019 r. – już w reżimie BMR.
- Ocena (z dyskusji): część środowiska twierdzi, że BMR był odpowiedzią na niedostateczne informowanie wcześniej; uczestnicy wskazują przyspieszoną edukację ekonomiczną społeczeństwa dopiero przy dynamicznych zmianach stóp.
Obowiązek informacyjny i zrozumiałość ryzyka
- Fakt: W rozmowie wielokrotnie pada, że bank powinien poinformować „w sposób zrozumiały i wyczerpujący” o cenie usługi ([art. 69 Prawa bankowego]).
- Fakt: Padają przykłady rozbieżności między harmonogramami z symulacji a realnym obciążeniem (wysoki udział odsetek, niska spłata kapitału).
- Fakt: Zwrócono uwagę, że nawet pracownicy banków miewają trudności z wytłumaczeniem czym jest WIBOR oraz jak jest wyliczany.
„Czy jak pracownik bankowy nie jest dzisiaj w stanie powiedzieć jak wyliczany jest WIBOR… to czy mógł w sposób zrozumiały wytłumaczyć swojemu klientowi, czym jest WIBOR, jak sam nie wie.”
WIBOR – metodologia, fixing, praktyka i porównania
- Fakt: Rozmówcy wskazują, że większość banków kwotujących WIBOR ma kapitał zagraniczny; za granicą częściej korzysta się ze stałej stopy na długie okresy.
- Fakt: Pada stwierdzenie o zapytaniach ofertowych i braku realnych transakcji jako podstawie wyceny (odniesienie do natury kwotowań).
- Fakt: Uczestnicy przywołują GPW Benchmark (administrator) i mówią o raportowanych błędach w wyliczeniach w niektórych okresach oraz że „nie będą korygowane wstecz” (opis z rozmowy).
- Scenariusz możliwy (z dyskusji): inne wskaźniki alternatywne do WIBOR mogą zachowywać się podobnie (wolniej rosnąć = wolniej spadać).
Link: GPW Benchmark – https://gpwbenchmark.pl
Analogii z kredytami walutowymi (CHF/EUR) – ostrożnie, ale…
- Fakt: Rozmowa przywołuje analogiczne schematy narracyjne banków i rynkowe „zaskoczenia” klientów co do ryzyka (CHF).
- Fakt: Pada porównanie: „skoro bank nigdy nie pożyczał między sobą (kontekst stawki), to czy powinien przerzucać cenę wyliczeń na konsumenta?” – jako pytanie prejudycjalne w innych sprawach.
- Fakt: Wskazano, że nie należy 1:1 przenosić praktyki frankowej na WIBOR – to inne konstrukcje prawne, ale mapa sporów rośnie.
Klauzule umowne – co jest „punktem zaczepienia”?
- Fakt: Rozmówcy odradzają „samodzielny przegląd” na zasadzie listy haseł; sugerują indywidualną analizę całej umowy, regulaminów, załączników, harmonogramów.
- Fakt: Nie ma prostej „mapy klauzul” jak w sprawach walutowych – liczy się zestaw elementów (opis stopy, sposób naliczania, informowanie o ryzyku, symulacje, aneksy).
- Fakt: Data umowy (przed/po BMR) ma znaczenie.
„Lepiej każdą umowę przeanalizować indywidualnie, niż… zrobić z tego produkt masowy.”
Aneksowanie na stałą stopę i refinansowanie
- Fakt: W czasie wysokich stóp banki proponowały aneks do stałej stopy na 5 lat (np. 7–8%).
- Fakt: W rozmowie pada ocena, że takie aneksowanie na „szczytach” stóp bywało niekorzystne dla klienta (po późniejszych spadkach).
- Fakt: Refinansowanie może dawać nową umowę (często bardziej „uszczelnioną” informacyjnie), ale:
- wcześniejszy bank „zarobił” przede wszystkim na odsetkach z pierwszych lat (niska amortyzacja kapitału),
- nowe warunki należy dokładnie porównać (okres, marża, wskaźnik, koszty),
- możliwe skrócenie okresu przy refinansie (w celu redukcji odsetek łącznych).
SKD – Sankcja Kredytu Darmowego (kredyty konsumenckie)
- Fakt: Przy kredytach konsumenckich (np. gotówkowych) – jeśli naruszono ustawę, możliwe jest SKD – zwrot kosztów, pozostaje do spłaty kapitał ([art. 45 ustawy o kredycie konsumenckim]).
- Fakt: To inny reżim niż hipoteczne złotowe oparte o WIBOR (tu nie stosuje się SKD).
- Fakt: W rozmowie podkreślono, by nie mieszać reżimów prawnych (CHF vs WIBOR vs SKD).
Postępowania sądowe: czego oczekiwać (czas, zabezpieczenia, strategia)
- Fakt: Czasy trwania: Warszawa – często 4–5 lat (duże obłożenie, tysiące spraw); mniejsze ośrodki – szybciej (czasem 6–24 miesiące do I instancji).
- Fakt: Zabezpieczenia różne (zależy od sprawy); możliwość wieloaspektowych pozwów (kilka tez alternatywnie).
- Fakt: Analiza umowy przed decyzją pozwala:
- świadomie nie podpisywać aneksów (albo podpisać – jeżeli analiza nie wykazuje dźwigni),
- przygotować strategię pozwu (jakie klauzule, jakie żądania).
„Pozwy można składać hybrydowo… sędzia może zwrócić uwagę na inny aspekt.”
Wybór kancelarii – doświadczenie i transparentność kosztów
- Fakt: Wskazane kryteria: doświadczenie w danym banku/produkcie, przejrzysta umowa z klientem, brak „ukrytych” opłat (np. dojazdy, hotel), zrozumiałość wynagrodzenia (stała + success fee), sposób prowadzenia (czas przygotowania, komplet dokumentów).
- Fakt: Ostrzeżenie przed umowami z niejasnymi zapisami kosztowymi (spory przeciw niektórym podmiotom o rozliczenia sukces fee).
Jakich roszczeń klienci realnie dochodzą?
- Fakt: W SKD (konsumenckie) – zwrot kosztów, przeliczenie kredytu, zostaje czysty kapitał.
- Fakt: W hipotecznych WIBOR – żądania zależą od analizy umowy i klauzul (np. abuzywność postanowień odsyłających do WIBOR, naruszenia obowiązku informacyjnego); możliwe różne konfiguracje (np. „odwiborowanie” vs. dalej idące żądania), ale to nie jest „prosta matryca” jak w CHF.
- Fakt: Klienci – wg rozmowy – „nie chcą upadku umowy jako celu”, raczej „uczciwego rozliczenia”.
„Ci klienci chcą spłacić te kredyty… Oni po prostu chcą się czuć fair.”
Praktyczne wskazówki z rozmowy (cytaty/tezy uczestników)
- Analiza umowy: „Nie ma jednej mapy klauzul – lepiej każdą umowę przeanalizować indywidualnie.”
- Nie zwlekać bez powodu: „Analizę można zrobić już – a jeśli trzeba, czekać świadomie na dany wyrok TSUE.”
- Aneksy/refinans: „Nie podpisywać automatycznie – najpierw analiza i porównanie całkowitych kosztów.”
- Pozwy hybrydowe: „Można łączyć tezy – sąd może przyjąć jedną, inną odrzucić.”
- Transparentność kancelarii: „Uważać na niejasne umowy i ukryte opłaty.”
Wnioski
- Opinia Rzeczniczki TSUE (11.09) nie przesądza wyroków, ale otwiera drogę do badania klauzul umownych związanych z WIBOR (informowanie, ryzyko, koszty) – sama metoda liczenia wskaźnika nie jest jedynym kluczem.
- Indywidualna analiza umowy (całość dokumentacji + harmonogramy) jest niezbędna – „listy klauzul” z internetu są niewystarczające.
- BMR zmienił reżim wskaźników, ale data umowy nie eliminuje sporów – znaczenie ma sposób poinformowania i konkretne zapisy.
- Aneksy na stałą stopę oferowane na „szczytach” stóp mogły okazać się niekorzystne; refinans wymaga chłodnej kalkulacji (okres, koszty, zapisy).
- SKD dotyczy konsumenckich (gotówkowych) – nie „przenosi się” na hipoteczne WIBOR.
- Czasy postępowań są długie (zwłaszcza Warszawa), ale strategia i zabezpieczenia mogą ograniczać ryzyka po drodze.
- Klienci (wg rozmowy) dążą do uczciwego rozliczenia, nie „upadku wszystkiego”.
Tezy
- Nie ma „automatu” na WIBOR: rozstrzygają klauzule umowne + obowiązek informacyjny, nie sam wskaźnik.
- BMR ≠ tarcza: także po 2017 r. można badać zrozumiałość i kompletność informacji.
- Mapy klauzul nie wystarczą: case-by-case jest koniecznością.
- Aneksy „na szczytach” – ryzyko „zamrożenia” wysokiej stopy na lata.
- Refinans bywa sensowny, ale nie „z automatu”; uważnie czytać nowe klauzule.
- SKD – silna dźwignia w kredytach konsumenckich, nie hipotecznych WIBOR.
- Czas postępowań – długi; pozwów hybrydowych warto używać dla elastyczności.
- Celem klientów jest fair deal, nie „zniszczenie” umowy.
Dlaczego warto zapoznać się z filmem?
- Wyjaśnia znaczenie opinii Rzeczniczki TSUE (11.09) dla kredytów WIBOR.
- Pokazuje różnicę reżimów: BMR, SKD, hipoteczne WIBOR vs CHF/EUR.
- Daje praktyczne kroki: analiza umowy, co oglądać w harmonogramach, kiedy myśleć o pozwie/aneksie.
- Obnaża napięcie informacyjne: marketing banków vs prawo do pełnej informacji.
- Tłumaczy strategie procesowe (pozwów hybrydowych, zabezpieczeń).
- Uczy jak wybierać kancelarię i czytać umowy wynagrodzeń prawnych.
- Uwrażliwia na ryzyko „stałej stopy” podpisanej w niekorzystnym momencie.
- Porządkuje język i pojęcia (WIBOR, fixing, harmonogram, BMR, SKD).
Uwaga dot. przepisów powołanych w rozmowie:
- [art. 69 „Prawo bankowe”] – obowiązki informacyjne wobec klienta co do ceny/usługi;
- [art. 45 „Ustawa o kredycie konsumenckim” – SKD] – konsekwencje naruszeń przy kredytach konsumenckich.
Instytucje przywołane (linki):
- TSUE – https://curia.europa.eu
- GPW Benchmark – https://gpwbenchmark.pl
- KNF – https://www.knf.gov.pl
- NBP – https://nbp.pl