Żyj całym życiem.Nie kochaj półmiłością. Hellinger, Adamus St. Germain. Motywacja Klaudia Pingot.

 

Wiersz „Kalila”

Poczuj, jak to jest zacząć kochać w pełni,
jak to jest zacząć żyć w pełni,
jak to jest postanowić: będę żyć naprawdę —
i już teraz zacząć być.


Nie kochaj półmiłością,
Nie dawaj schronienia półprzyjaciołom,
Nie powierzasz dzieł półuzdolnionym,
Nie żyj półżyciem ani nie umieraj półśmiercią.

Chcesz milczeć? — Milcz,
Chcesz mówić? — Mów, aż skończysz.
Nie tłum swych myśli ciszą po to, by zachować pokój,
I nie wyrzekaj się ciszy, by się pochwalić słowami.

Jeśli przytakujesz — przytaknij głośno,
Nie skrywaj swojego „tak”.
Jeśli odrzucasz — odmów wyraźnie,
Bo dwuznaczna odmowa to ledwie słaby zamiennik zgody.

Nie zadowalaj się półśrodkami,
Nie kładź wiarę w półprawdach,
Nie uwierzaj w półnadzieje,
Nie śnij półsnów — twoje marzenia zasługują na pełnię.

Pół napoju nie ugasi pragnienia,
Pół posiłku nie nakarmi głodu.
Jeśli dasz krok tylko na połowę drogi —
To wciąż będziesz stać w miejscu.

Półpomysł nie przyniesie owoców,
A „druga połówka” to nie brakująca część kochanka,
Lecz ty sam — w innym czasie, innym miejscu,
Ty, którego jeszcze nie poznałeś…

Półżycie to życie, którego nie przeżyłeś:
Słowa, których nie wypowiedziałeś,
Uśmiechu odłożonego „na później”,
Miłości, której się bałeś,
Przyjaźni, której nie odważyłeś się szukać.

To dążenie, bez stanięcia na mecie,
To praca, której nigdy nie skończyłeś,
I przez to — stajesz się daleki od najbliższych,
Chociaż dzieli cię od nich tylko krótka odległość.

Pamiętaj: połowa to tylko chwila, gdy już możesz,
ale jeszcze nie wiesz, jak.
Ty nie jesteś półistotą —
Jesteś całością.
Istniejesz, by żyć całym życiem,
A nie samą jego połówką.


Polski przekład wiersza Khalila Gibrana „Nie kochaj półmiłością”:

Zostaw komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

Przewijanie do góry